Vertrek&aankomst

Nadat ik was uitgezwaaid op Schiphol ging het dan echt beginnen. We starten met de douane die onwijs druk was, daarna iets drinken en naar de gate waar als snel bleek dat er vertraging was van 20 minuten. Er waren op de vlucht niet veel witte mensen aanwezig, dus het was wel duidelijk dat ik bij de goede gate stond. Om 16:30 gingen we dan eindelijk de lucht in. De vlucht verliep prima, ik wisselde film kijken af met praten met mijn Duits Ghanese buurman. Hij vertelde me wat over de cultuur en achtergronden van Ghana & hij vertelde dat als hij tijd had hij nog even langs zou komen. Om 20:25 landen we in Ghana, op de airport heb ik wel 10x mijn paspoort moeten laten zien en moeten verantwoorden wat er in mijn backpack zit, daarnaast ook de COVID vaccinatie controle en alles erbij zorgde ervoor dat het erg lang duurde. Uiteindelijk na ongeveer 30 minuten stond ik dan buiten, daar wachtte een goedlachse jongeman mij op, dat is maar goed ook want ze willen je graag een taxi aanbieden hier, dat gebeurde zelfs al in het vliegtuig namelijk door een andere Ghanese jongeman.

Dat wordt nog wat.

Ook de chauffeur arriveerde en we gingen op weg naar Kasoa, daar waar de eerste nachten het verblijf is. Tijdens de rit werden me veel vragen gesteld en of ik niet gewoon hier wou blijven, werken in een restaurant het werd me allemaal zo voorgeschoteld.

Ook genoot ik van een fles water gekocht vanuit het raam rechtstreeks van de straaten Ghanese chocolade, want dat moet je toch gehad hebben als je hier bent (aldus de chauffeur). Na ik denk zo’n 1,5 uur rijden kwamen we aan in het huis, even geïnstalleerd wat water gedronken en naar bed gegaan. Morgen begin het programma om 07:00 met ontbijt, wie weet wat de dag me gaat brengen.

Maandag 4 April;

We starten om 07:00 met ontbijt, 3 droge broodjes en een eitje. Oploskoffie erbij maakt het helemaal af. Daarna was de voorlichting, regels en gewoontes waar je rekening mee moet houden. (Zie het voor je als een woonkamer waar een stoel is waar je mag zitten en een whiteboard waarop voor de tijd een flap-over wordt geplakt die telkens wordt hergebruikt)

Denk aan; op straat ten huwelijk gevraagd worden, mensen die je aanraken, eten met je rechterhand en noem maar op.

Ook kreeg ik te horen dat er nog Zweedse en Deense mensen/jongeren in het gastgezin aanwezig zijn in Senya Baraku, die ook in het ziekenhuis werken dus dat is mooi meegenomen.

Tussendoor hebben we random even 10 minuten pauze om de informatie te laten verwerken, daarnaast krijg ik ook een naam die past bij mijn geboortedag; Yaa.

Na de uitleg wachtte Andy (de zoon) en Francisca (de dochter) en Tina (de moeder) mij op in de auto, we gingen op pad. Eerst boodschappen doen in een hele grote supermarkt waarvan je niet het idee hebt dat je in Afrika bent. Daarna geld wisselen en naar Krokobite beach voor lunch en drum les.

Lunch was; red red, bonenstoof met een soort paling en tomatensaus en een fruitsoort die smaakt naar banaan.

Daarna was de drummer er en kreeg ik drum les, onwijs leuke ervaring. Na de drum sessie gingen we nog even over het strand lopen en langs de vissersboten voor wat foto’s. Daarna weer richting huis in Kasoa.

Al met al heeft de rit van 1 uur zo’n 2,5 uur geduurd want overal wordt gestopt en worden er dingen gekocht (eten, toiletpapier etc)

Eenmaal thuis wou ik douchen maar ze wouden een simkaart installeren in mijn telefoon en plotseling had ik dan ook internet, even iedereen laten weten en met MJ facetime gedaan.

Rond de avond ontmoette ik Nana van 5 jaar die thuis kwam van school, we gingen eten waarbij nana mijn eten van mijn bord stal ha-ha.

Diner was; patat, gestoofde groenten en kippenvleugels dus ik snap het ook wel dat je dat ook wil.

Avonds nog met nana gespeeld, voetbal gemaakt van een handdoek en ze ging er ook met mijn pet en telefoon vandoor, toen ik er klaar mee was ben ik rond 1900 gaan installeren voor bed. 23:00 viel de stroom uit en daarmee ook de waaier en de airco, dus zonder raam echt afzien. Tijdje geduurd voordat het weer aanging en toen in slaap gevallen tot 06:00.

VISUM

Om Ghana in te komen zijn er veel stappen vooraf nodig, onder andere het visum. Want als je die niet hebt komt je überhaupt het land niet in.

Het verhaal begon al een paar weken geleden waarbij ik mijn visum aanvraag online deed en de afspraak maakte om op donderdag 17 maart naar de ambassade te komen. Omdat de meningen over de duur van de aanvraag variëren besloot ik maar een spoed visum aan te vragen.

Om 09:50 stond ik dan voor de ingang van de ambassade waar op de deur een papiertje hing;

Om 10:00 gaat de ambassade open, dus nog even geduld hebben. Stipt om 10:00 ging de deur open en ging ik met mijn moeder en nog een aantal andere mensen naar binnen.

Bij de entree was een uiterst vriendelijke dame die in het Nederlands mijn afspraak in ontvangst nam. Dat gaf hoop.. Nederlandse taal dat betekend vast dat de aanvraag ook in het Nederlands gaat.

Nou, mooi niet…

Ik wil de ruimte waar ik in moest beschrijven als een bioscoopzaal met hele slechte stoelen. Elke keer als de eerste is geweest schuif je een plekje op, gelukkig was ik als tweede aan de beurt en dacht ik dat het allemaal wel snel zou gaan.

Echter was mijn aanvraag afgewezen, want de referentie was niet goed. In Ghana moesten niet 1 maar 2 personen zijn die wisten dat ik kwam en omdat er nadrukkelijk gezegd was dat er geen telefoons in de bioscoop aanwezig mochten zijn moest ik bij alles wat ik wou regelen weer naar buiten. Er werd mij verteld dat ik Ghana maar even moest opbellen voor de referentie, gelukkig was de organisatie in Nederland snel en behulpzaam en had ik een referentie erbij. Met dit op mijn mail ging ik weer naar binnen, we konden weer verder.

Vervolgens was de vliegticket terug het gene dat ontbrak, ik had een heel geprint boekwerk voor me liggen maar dat was niet voldoende. Nee het moest per mail. Dus weer naar buiten en mailen dan maar, dan denk je dat je er wel bijna bent maar telkens als ik naar buiten ging dan was de volgende weer aan de beurt. Dit betekende dus uren wachttijd.

Nadat de mail ontvangen was, want ook het systeem was onwijs traag, moesten ze de vliegtickets terug ook nog hebben. Tja dat was er niet bij gezegd. Dit alles onder een zuchtende en norse blik van een man die je alleen maar zag door een klein vierkant raampje. Er kon geen lachje vanaf.

Na anderhalf uur was ik er helemaal klaar mee maar vastberaden niet naar buiten te gaan zonder betaald te hebben, want betalen betekend visum halen. Plotseling werd de pin ingevoerd en was het dan ook zover, het visum kon de volgende dag opgehaald worden.

Omstreeks 15:30 kreeg ik al een mailtje van de ambassade dat de aanvraag afgekeurd was op de referenties, snel mailde ik de referenties voor de derde keer terug. Daarna genoot ik van Den-haag en probeerde ik er niet aan te denken.

Vrijdag 18 maart.

D-day; Visum ophalen tussen 11:00 en 12:00, dus netjes om 11:00 bij de ambassade gemeld met het voornemen dat het dan een uur kon uitlopen. Met de ervaring van gisteren maar toch een beetje hoop dat het goed zou komen stapte ik naar binnen, dezelfde man zat achter het loket en sprak me met norse blik toe dat de referenties niet klopten.

Of ik er nog 1 kon laten zien, dus nogmaals liet ik de referentie zien. Vervolgens werden er onwijs veel vragen gesteld, wat ga je doen in het land? Krijg je ervoor betaald? Hoeveel ga je uitgeven? Is het werk? En dan weer opnieuw, wat krijg je ervoor betaald? Na deze vragen ging er 1 uur voorbij waarin ik met trillende handjes wachtte totdat ik het visum mocht ontvangen

Daar was dan de verlossende stem die zei; MOL.

Daar was hij dan het paspoort met het visum!

Nu kan de reis echt beginnen!

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Lisa