Woensdag 6 April;

Rond 05:00 wakker geworden, kotsmisselijk en als gevolg dat mijn eten niet in mijn lichaam bleef, abrupt ook vertrokken naar het gastgezin en na zo’n 2 uur rijden kwamen we aan in Senya bij het gastgezin. Daar werd ik hartelijk ontvangen door Grace de moeder van het gezin (72jaar). We gingen even naar het zieke huis om de dokter te ontmoeten, dit duurde ook zo’n 1,5 uur want ja tijd hebben ze hier niet. Nadat ik me had voorgesteld kwam het erop neer dat grace een voorschrift nodig was voor de fysiotherapie. Buiten ontmoette ik de twee Duitse dames waarvan 1 ziek was en naar het ziekenhuis in accra moest dus die waren niet zo spraakzaam. Ook ontmoette ik Joanna de Deense mevrouw die ook in het ziekenhuis werkt.

Het plan was om vroeg te gaan slapen maar de elektriciteit viel steeds uit en dat betekende dat de lamp steeds aan en uit gaat en de tv ook. Ik slaap namelijk naast de woonkamer en ghanese of nouja Afrikaanse mensen leven heel luid. Dus alles staat op standje 100%, uiteindelijk om 22:00 in slaap gevallen en gelukkig maar een paar keer wakker geweest in de nacht.

7 april;

Geen idee hoe laat ontbijt was dus vanuit oud ritme zat ik er om 07:00, veel te vroeg kwam ik later achter. Om 08:00 naar het ziekenhuis gelopen samen met Joanna voor de eerste dag, kennisgemaakt met de collega’s van de emergency en rondleiding gehad door het ziekenhuis. Op de spoed post wordt voornamelijk bloeddruk gemeten, infusen geprikt en opvallend was dat ze een infuus naald meermaals gebruiken ook al prikken ze de eerste keer mis en ook als hij op de grond is gevallen dan desinfecteren ze gewoon de naald en stoppen het terug in de hand, conclusie tekort aan naaldjes... daarnaast moeten patiënten overal apart voor betalen, 5 cedi voor een infuus naald, 5 cedi voor een spuitje etc. Ook is alles nog lekker met de hand, als de elektriciteit uitvalt is er niks aan de hand, infusen gaan met druppelkamers en mensen liggen niet aan de monitor.

Veelvoorkomende ziektebeelden; hypertensie/hypo, diabetes, zwangerschappen, aids, malaria.

Om 12:00 terug naar huis gegaan met een mini taxi brommertje samen met Joanna, thuis geluncht en daarna met de mini taxi brommer naar sunflower beach geweest. 50 cedi entree maar daar wist Joanna wel wat vanaf te praten, veel te duur namelijk! Tijdje gebleven en daarna terug gelopen door een klein dorpje, eerste ervaring met kinderen die op afstand op je af komen rennen en mensen die je zien als attractie. Voetbal game gekeken wat erg indrukwekkend was, allemaal vol passie en in voetbal shirts overal vandaan! Huisjes die gemaakt zijn van golfplaten, modder en soms van steen, erg indrukwekkend allemaal.

8 april;

Eerste keer alleen naar werk gelopen en afslag gemist dus 10 min verkeerd gelopen. Ach lang leve Google Maps! In het ziekenhuis was de hele dag niks te doen, om 11;00 ging de elektriciteit eraf en begon het te stormen, het dak was kapot dus het regende in het ziekenhuis, mensen vingen water op met teilen zodat het niet zo glad werd. Vandaag wat infusen afgekoppeld, dokters ronde gedaan en veel gekletst met de collega’s. Om 12:00 naar huis gelopen tussen de regen buien door, wel 100x een taxi aangeboden gekregen want je gaat toch niet lopen met dit weer. Nou ik vind het heerlijk afkoelend, wel ervaren dat de straten onwijs slecht worden dus je moet oppassen waar je loopt.

In de middag gaan wandelen met Joanna en de Duitse meid (Paula) die halverwege haar vriend tegenkwam en vertrok, dus samen met Joanna door een ander klein dorpje gegaan en naar een klein kasteel gelopen, het kasteeltje was prachtig en gaf veel weer van de slavernij. Het uitzicht was nog mooier, vissersboten die aan wal liggen in alle soorten en kleuren. Mensen die aan het werk zijn, we hebben er uren op een tuinstoel van het uitzicht genoten. Met een biertje natuurlijk! CLUB bier is favoriet hier!

Avond eten; pasta met kip? En groenten. Om 19:00 viel de stroom weer uit dus al zwetend vroeg in slaap gevallen.