In somewhere Nice had ik een jongen leren kennen uit Finland die in een gastverblijf zat in Winneba. Dus besloot ik maar eens daar naar toe te gaan om te kijken of hij daar was. Echter geen naam of nummer uitgewisseld dus toen ik daar kwam, was hij wel ergens aanwezig maar ze hadden geen idee waar. Dus uiteindelijk maar besloten om bier te gaan drinken en Dede te berichten dat ik in Winneba ben, die appte terug dat hij me zou ophalen om 12:00 maar dit werd uiteindelijk pas 14:00. Ghanese tijd is altijd 2 uur later hè. Toen ik opgehaald werd gingen we naar het strand en gingen we wandelen en bier drinken, we hebben onwijs veel gepraat over van alles en nog wat en op een gegeven moment ook nog wat gedanst. Daarna gingen we naar de zus van Dede die Fufu had gemaakt, dus we gingen met de auto en waren daar rond 20:00. Het was echt heerlijk, ze had vanaf 15:00 in de keuken gestaan en dat was wel te proeven. Samen aten we van de vis en de soep, hij vertelde me dat ik me thuis mocht voelen en dat deed ik. Het was een heerlijke huiselijke ervaring. Daarna gingen we met zijn zus en broertje weer op pad. Agnes had besloten toch te komen en die gingen we ophalen, we reden naar het trauma ziekenhuis en van daaruit gingen we naar een bar toe om lekker bier te drinken en te dansen. Rond 23:00 brachten we zijn zus weer terug en gingen we daarna naar de universiteit van Winneba waar een groot festival gaande was, hier waren honderden mensen op de been en het was een groot feest. We bleven een tijdje en gingen daarna toch vermoeid terug, ze brachten me naar de guesthouse en ik viel als een blok in slaap in mijn grote tweepersoonsbed.

De volgende dag werd ik opgehaald door Dede en Agnes en gingen we nog weer naar het strand, er was een soort natuurlijk zwembad ontstaan dus we gingen omkleden achter een muurtje met toezicht van een lokale vrouw die de mannen wegjaagde en zei dat we aan het omkleden en waren. Daarna gingen we zwemmen en het water was heerlijk, weer een hele bijzondere ervaring want mensen wouden met ons zwemmen en Agnes kreeg zomaar een kind in de handen gedrukt. Onwijs grappig en typische ook. Daarna gingen we wandelen over het strand, zwemmen in de zee en lekker relaxen. Onwijs verbrand in de schaduw natuurlijk. Nadat we een relax dagje hadden gehad gingen we via een snelle maar slechte weg terug naar senya beraku.